Hiep hiep hoera, want mijn eenvrouwszaak Schoonschrift bestaat alweer vijf jaar. Reden voor een terugblik!
Het begin: teksten schrijven, redigeren en schrijfbegeleiding
Ik kan me nog goed herinneren dat ik op een grijze herfstdag van het centrum van Arnhem naar de Kamer van Koophandel fietste om me daar in te schrijven als zelfstandig tekstschrijver en schrijfbegeleider. Niet veel later stond ik weer buiten met een pak papier in mijn handen. De dag die ik had gekozen om het officiële begin van Schoonschrift te markeren was 1 oktober 2015.
Een week later, op vrijdag 9 oktober, was in Amsterdam voor een studiedag over Burgerschap, georganiseerd door de Anne Frank Stichting. Vooroordelen in de les, dat was het thema van de dag. Naast mijn schrijfwerk werkte – en werk – ik namelijk in het onderwijs. (Een jaar eerder rondde ik de eerstegraads docentenopleiding voor maatschappijleer en maatschappijwetenschappen af.) Over deze studiedag schreef ik een artikel, dat op de website van de stichting werd gepubliceerd.
Mijn voornaamste schrijfbezigheid in die laatste drie maanden van 2015 (en de twee jaar die erop volgden) was het begeleiden van studenten die bezig waren met hun scriptie. Soms was dat in de vorm van één-op-éénbegeleiding, soms keek ik de afstudeeronderzoeken alleen maar op spellings- en grammaticafouten, zinsbouw en structuur.
Vijftigduizend woorden in een gouden notitieboek
In augustus 2016 zette ik voor het eerst serieus een aantal woorden op papier voor wat later mijn debuutroman Een zwerm spreeuwen zou worden. Speciaal daarvoor had ik een gouden notitieboek gekocht. Het idee voor het verhaal was er al langere tijd, maar mijn aantekeningen in dit gouden boek zouden de eerste stappen voor de uitwerking ervan worden.
Heel veel positieve schrijfenergie deed ik op tijdens de Schrijfdag van Schrijven Magazine. Daar volgde ik diverse workshops, onder anderen van Kathy Mathys en Lien Botha. (Zie hier, hier en hier voor teksten die ik naderhand geschreven heb.) In november van dat jaar deed ik mee aan NaNoWriMo, waardoor ik de eerste vijftigduizend woorden op papier zette.
Mijn schrijfvaardigheden uitbreiden en verbeteren
Ik houd ervan om nieuwe dingen te leren en daarom startte ik in 2017 met de schrijfopleiding Creatief Schrijven aan de Schrijversacademie. Een heleboel zaterdagmiddagen zat ik op de zevende verdieping van Lokaal72 in Arnhem en leerde alle kneepjes van het vak.
In eerste instantie was dat als stimulans bij het schrijven van mijn boek, maar al gauw merkte ik dat ik de kennis en vaardigheden die ik daar opdeed ook kon inzetten bij mijn schrijfwerkzaamheden. Daarom combineerde ik de opleiding uiteindelijk ook met specialisaties van Zakelijk Schrijven.
Verhalen verzamelen, thema’s uitdiepen en boekjes maken
Scripties nakijken, studenten begeleiden, websiteteksten schrijven en redigeren en werken aan mijn boek, dat waren mijn schrijfwerkzaamheden die tijd. Daarnaast zocht ik naar manieren om mijn creativiteit kwijt te kunnen. Helemaal gelukkig was ik toen ik in het voorjaar van 2018 in aanraking kwam met Zusterhood, een brievencollectief voor vrouwen in de kunst. Ik meldde me aan en sindsdien verstuur ik maandelijks een brief over een bepaald thema naar een van mijn “zusters”.
De brieven die ik verstuur hebben – ongeacht het thema – vaak de vorm van een klein boekje. Ik schreef onder andere over luchtkastelen, oneindigheid, de stad die ik een make-over zou willen geven, Japanse theeceremonies, contact, donkerblauwe maandagen en op guerilla-avontuur gaan. Een van de boekjes bevatte een brief aan mezelf.
Een boekpresentatie, de Schoonschrift Verhalenbrief en een innerlijke zoektocht
De eerste helft van 2019 stond in het teken van Een zwerm spreeuwen. Ik heb mijn roman in eigen beheer uitgegeven en daar moest dus van alles voor geregeld worden. Een drukkerij zoeken, een kaft laten ontwerpen, het binnenwerk opmaken, dat soort dingen. En voordat ik daar was, is het hele verhaal twee maal doorgelezen en gecorrigeerd door Michelle en al die correcties moest ik natuurlijk ook doorvoeren. Al met al een heel tijdrovende klus, maar wel eentje die veel voldoening gaf.
Op 19 mei 2019 was het zover. Mijn verhaal was veranderd in een fysiek boek en dat moest gevierd worden. In gouden jurk presenteerde ik het boek aan zo’n vijftig genodigden. Een heuse boekenspeech, een heuse signeersessie, heel veel gelukkige gevoelens. Nog steeds verkoop ik regelmatig een boek en dan komen die geluksgevoelens weer even boven drijven, heel fijn.
De tweede helft van 2019 werd een beetje een zoektocht. Ik merkte dat ik weinig energie meer haalde uit het simpelweg nakijken van scripties en (zakelijke) teksten. Schrijfbegeleiding vond ik nog wel erg leuk, evenals het verwoorden van andermans verhaal. Ook in creatief opzicht was ik op zoek. Daarom startte ik in juli 2019 met de Schoonschrift Verhalenbrief. Dat is een digitale “nieuwsbrief” die ik elke maand verstuur. Vaak met daarin een kort verhaal, aandacht voor mooie woorden, schrijftips, kattenfoto’s en en koffiehaiku. Voor mij is het tevens een stok achter de deur om mijn schrijfkennis te delen en verhalen te blijven schrijven.
De leukste opdracht van 2019 kreeg ik vanuit de Gemeente Doetinchem. Ik mocht een informatieboekje maken over honderd jaar algemeen kiesrecht in Doetinchem en de regio Achterhoek. Een perfecte combinatie van mijn vaardigheden in schrijven en mijn sociologische achtergrond. Na deze opdracht ging ik steeds meer nadenken over manieren waarop ik mijn verschillende talenten op het gebied van schrijven, begeleiding en onderwijs zou kunnen combineren.
Storytelling en honderden ideeën
Dit jaar, 2020, is een jaar waarin ik weinig schrijfopdrachten heb aangenomen en tijd nam om na te denken. Op regelmatige basis kijk ik teksten na voor Cité Clothing. In de eerste maand van de coronacrisis schreef ik nieuwe teksten voor Ompak Cadeauverpakkingen. Ook gaf in in augustus twee creatieve schrijfworkshops ‘Korte verhalen schrijven’. Daarnaast begeleidde ik een aantal studenten en startte met het laatste onderdeel van mijn schrijfopleiding: de specialisatie Storytelling.
Sinds ik me in storytelling heb verdiept, weet ik weer hoe leuk in het vind om andere mensen te bevragen over wat ze doen in hun leven, waarom ze dat doen, hoe ze hun weg in het leven hebben gevonden en waar ze verder naartoe willen. Zo heb ik Pieters “verhaal” opgeschreven en op basis daarvan teksten geschreven voor op zijn website. (En passant heb ik ook de heel website een make-over gegeven, want ik heb mezelf geleerd te werken met Elementor tijdens een aantal slapeloze coronacrisisnachten.)
Dat is het punt waarop ik nu ben. Schoonschrift staat nog steeds voor schrijven, redigeren en begeleiden. Daarnaast heb ik nog honderden andere ideeën, zowel op creatief als zakelijk vlak. Ik wil me in de toekomst meer richten op begeleiding bij professionele en persoonlijke ontwikkeling. Leren over hoe mensen taal en verhalen gebruiken om zin te geven aan hun leven. Leren hoe ik anderen kan helpen bij het vertellen van een richtinggevend verhaal.