Als we het over talenten hebben, dan was ergens uitermate goed over nadenken zonder twijfel het grootste talent van Alise. Ze dacht altijd overal goed over na. De woorden van haar vader, dat ze één wens aan hem mocht vertellen en dat hij ervoor zou zorgen dat die uit zou komen, bleven dan ook dagenlang door haar hoofd echoën. Ze had een volledige mentale archiefkast aangelegd van alle dingen die ze zou kunnen wensen, inclusief de mogelijke gevolgen die het uitkomen van die wensen teweeg zou brengen.

Een van haar mogelijke wensen was bijvoorbeeld dat ze van haar ouders net zulke mooie schoenen zou krijgen als haar klasgenootje Sanne. Dat vergrootte de kans dat Sanne en andere klasgenoten tijdens de schoolpauze haar in hun groepje zouden toelaten. Er was echter ook een kans dat ze haar een naäper zouden vinden en dat ze om die reden zou worden buitengesloten.

Een andere mogelijke wens was dat ze een eigen paard zou krijgen. Dan wilden de meisjes uit haar kals vast na schooltijd met haar mee en zou ze tot groot geluk van haar moeder misschien eindelijk eens een keer vriendinnen maken. Een nadeel hiervan was echter dat een eigen paard veel tijd kostte en dat ze er elke dag naartoe zou moeten

Nog een mogelijkheid was om te wensen dat al haar klasgenoten opeens met haar bevriend zouden zijn, maar ze twijfelde of ze dat wel echt wilde, want wat als bleek dat ze eigenlijk helemaal zo leuk niet waren?

Ze besloot haar moeder om hulp te vragen. Die zat op de bank, met een hele stapel papier naast zich. Als je een wens zou mogen doen, wat zou je dan wensen? vroeg ze, terwijl ze aan de andere kant van de papieren stapel ging zitten.

Haar moeder zuchtte. Ik zou wensen dat al deze toetsen waren nagekeken, want ik ben er nu al twee uur mee bezig en heb nog niet eens de helft af.

Zou je dat ook wensen als je maar één wens had?

Ze wist dat het gevaarlijk was om haar moeder lastige vragen te stellen als ze druk was met haar werk. Dan werd ze liever niet gestoord en kon ze soms opeens heel boos worden en gaan schreeuwen. Soms gooide ze dan ergens mee. Dat was al vaker gebeurd. Daarom hield ze haar blik op de stapel met toetsen gericht.

Als ik één wens mocht doen, zei haar moeder toen en ze keek afwezig voor zich uit.

Als ik één wens mocht doen dan zou ik waarschijnlijk wensen dat jij heel gelukkig bent en blijft. Ze pakte een velletje van de stapel papier. Of kan ik dan beter wensen dat ik prinses Yasmine uit Aladdin ben?

Dit verhaal is een vervolg op Wensen I, het korte verhaal dat ik eerder schreef. Je leest het hier.