Twee studenten in de trein. Vrouwen. Meisjes. Ik weet eigenlijk niet of ze wel studenten zijn, maar zo zien ze eruit. Als studentenmeisjes. De een lijkt sprekend op iemand die altijd tussen mijn vriendensuggesties op Facebook verschijnt. Ze heet Annemarie. Of Rozemarijn. Zoiets. Ze heeft een groot hoofd en op haar profielfoto lacht ze, alsof … [Read more…]
Hoe ze precies in mijn keuken terecht was gekomen weet ik eigenlijk niet meer. Dat maakt ook niet uit, want ze was er. Misschien had ik haar meegevraagd. Misschien had ze zich opgedrongen. Misschien was het iets dat we al veel eerder hadden afgesproken, een afspraak die ik nu vergeten ben. Misschien had ik haar … [Read more…]
Ze zei dat ik mooi was en ik vond haar mooi terug. Ik zei dat ze lief was en zij vond me lief terug. Toen zei ze dat ze nooit eerder zo verliefd was geweest en ik was nooit eerder zo verliefd terug. We zagen elkaar elke week, op donderdagavond bij mij thuis. Zij speelde … [Read more…]
Elke dag zie ik hem. Hij ziet mij nooit. Elke dag zie ik hem, om acht uur stipt, als hij langs mijn huis loopt, op weg naar zijn werk. Hij ziet mij nooit, omdat hij niet op of om kijkt, en zeker niet omhoog. Ik zie hem elke dag, vlak voor ik ga werken, als … [Read more…]
Het was een wit kanten lintje dat ooit op de trouwjurk van haar oma had gezeten. Fijn bewerkt, van glanzend satijn, met bloempjes in het midden. Linde bond het lintje om haar pols en legde er een dubbele knoop in. Hoe zou haar oma zich hebben gevoeld toen ze ging trouwen? Opgewonden, zenuwachtig, gelukzalig? Of … [Read more…]